Reflexiones

En definitiva, en 15 días mi vida ha dado un giro de 180 grados.

Sin yo esperarlo, ni buscarlo,ni quererlo!  Estaba en un momento muy sereno, muy bonito.Un buen trabajo que me encantaba, una pareja increíble, familia y amigos que me quieren,estudios terminados…Era muy feliz. Ahora  la vida se me ha parado en seco, proyectos congelados, ilusiones truncadas, planes interrumpidos.

No iré a ningún concierto, ni festival, ni nada que se le parezca este verano, no disfrutaré de una cerveza con la puesta de sol en alguna playa de mi querida isla, no me iré de fiesta con mis amigos, no podré dar paseos interminables por las callejuelas de mi cuidad, no podré trabajar en los próximos 6 meses, no podré celebrar los 30 en Tailandia, cosa para la que llevaba ahorrando 1 año, en realidad cumpliré 30 en mi casa y calva y sin cejas, será increíble (espero que captéis la ironía con la que va cargada esta última frase), no podré ir a Cuba con mis amigas en noviembre, no podré ver como la empresa en la que trabajo cambia radicalmente de cara, no podré seguir con la calma que reinaba en mi vida. NO PODRÉ NADA.

A todo esto hay que añadirle la incertidumbre que se adueña de mi alma… Qué va a pasar? Cómo va a ser? Cuánto voy a sufrir? Dolerá? Servirá para algo? Va a ir todo bien? Lo voy a saber llevar? Estoy preparada mentalmente para lo que se me viene encima? Y los míos? Qué sienten ellos? Van a sufrir ellos tanto como yo? Preguntas que no tendrán respuesta hasta que pase el tiempo, y las sesiones de quimio por supuesto.

Pero no os pongáis tristes amigos, no solo hay cosas malas en esto de tener cáncer, hay muchísimas cosas positivas, y eso que nada más llevo un mes con la enfermedad, cuando acabe con esto las ventajas serán infinitas, por ahora os puedo mencionar algunas de las que he podido disfrutar hasta ahora:

1. Puedo ver todas las series  y pelis que tengo pendientes.

2. Puedo leer todos los libros que tengo en la estantería.

3. Me estoy dando cuenta de la cantidad de gente que tengo a mi lado que me quiere y me aprecia, también de la gente que pensaba que lo hacía y en realidad no es así.

4. Me voy a chupar los mundiales de natación enteritos!!

5.  Estoy empezando a darle valor a la salud, al cuerpo, a cuidarme.

6. He dejado de fumar!!!

7. Estoy haciendo un puñado de amigos nuevos que como yo tienen o han tenido cáncer  con los que hablo por email y me encanta!

8. Hago siesta casi todos los días! ZzZzZz

9. Hay muchas cosas que antes consideraba «importantes» que ahora me chupan un completo pimiento.

Qué os parece chicos? Ale, ahora reflexionad vosotros, los que estáis sanos, sobre si las preocupaciones que tenéis valen suficientemente la pena, sobre si la mala leche o los malos días son necesarios. Hay muchas formas de ser un amargado, pero si tienes salud no puedes estarlo jamás. Gente sana que leéis este blog, réid, disfrutad de cada momento, dadle a la vida el valor que se merece, sed positivos, no ocupéis vuestros pensamientos en cosas negativas o que os hagan daño, simplemente amigos sanos SONRÉID SIEMPRE QUE PODÁIS.

sonrie

6 comentarios en “Reflexiones

  1. Ets una persona impresionant Maria, una crac, que sap lluitar per la teva enfermetat i a més comentar la teva impresió a altre gent que está amb la teva mateixa situació, el teu blog es una bona idea, excepcional, continua amb aquest ánim, maldament hi hagui moments de que no els tenguis, peró continua així, amb les teves paraules perque AJUDEN A GENT I A TU MATEIX, i ademés a tota la gent que tenen salut, aixó fá que pensem en lo important realment de la vida.
    Una abraçada i besada molt grossa. T’estimam.

No lo dudes, deja un comentario!!!!

Introduce tus datos o haz clic en un icono para iniciar sesión:

Logo de WordPress.com

Estás comentando usando tu cuenta de WordPress.com. Salir /  Cambiar )

Foto de Facebook

Estás comentando usando tu cuenta de Facebook. Salir /  Cambiar )

Conectando a %s