Contacto

Si queréis o necesitáis contactar conmigo no dudéis en enviarme un email a

yoymilinfoma@gmail.com

Si queréis seguirme en mi cuenta de Twitter

@yoymilinfoma

Gracias!

9 comentarios en “Contacto

  1. `Maria sempre endavant si els metges et diuen que aquesta malaltia es cura en un 90% , hem de ser optimistes i pensar que malgrat tot i amb la força que tu sempre has tingut i l’energia positiva de tots els que t’estimem i bé jo crec que el Bon Jesús t’ajudarà… jo entenc per lo que estau passant, conec a la teva mare i germana i la teva mare és generosa i crec que t’ajudarà a sortir d’aquest tunel. A les meves filles i a mi ens tens per tot el vos faci falta. Una besada i coratge.

  2. Hola Maria,
    Acabo de descubrir tu blog y me lo he leido del tiron 🙂 . Ha sido emocionante recordar mis experiencias superando un linfoma de Burkitt a traves de las tuyas, me ha emocionado que sintiesemos cosas muy parecidas.
    Cuando superé mi cancer me costó mucho que las personas de mi entorno entendiesen como me sentía, y fué a traves del «grande» Albert Espinosa como me entendi mejor con mis sentimientos y sensaciones.
    Gracias, muchas gracias por el esfuerzo que has hecho escribiendo este blog, yo no he podido escribir sobre lo que me paso (en 2007) hasta hace unos dias, que he empezado a escribir sobre como fue esa lucha.
    ¡Ah! y enhorabuena por tu triunfo 🙂
    Besos,
    C.

    • Hola Carlos! Que bien que te haya gustado! Es muy difícil por no decir casi imposible hacer que las personas que no han pasado por esto te puedan entender… Es muy gratificante para mi que compañeros de batalla me digáis que os sentís muy identificados. Muchas gracias. Sigue escribiendo!

  3. Hola!! Solo quería decirte que a mi chico le han diagnosticado un Linfoma de Hodgkin hace muy poco y a nosotros también nos ha ayudado mucho tu blog. Nosotros no sabíamos ni que esto existía y cuando te pones a buscar información en internet te da un bajón tremendo porque todo suena terriblemente mal. Conocer a personas que están pasando ( o han pasado) por lo mismo ayuda un montón y más cuando son noticias buenas.
    A mi personalmente me has hecho llorar y reír leyéndote. Me encanta que seas tan clara y tan sincera. Seguro que más personas vendrán y saldrán reconfortadas de este lugar que has creado.
    Un abrazo!!

    • Hola Mónica! Que alegría leer que os está ayudando! Solo deciros que de esto se sale y que no os rindais! Por favor si teneis alguna duda, lo que sea contactad conmigo por email y así hablamos un poco, a mi me ayudó mucho hablar con otras personas que estaban o habían pasado por lo mismo! Un abrazo enorme!

  4. Hola Maria, he descubierto tu blog y no he podido parar de leer. Me llamo Enrique, tengo 24 años, y al igual que tu, acabo de superar un Linfoma de Hodgkin. Además, en las mismas fechas que tu… Danto tumbos entre médicos desde diciembre, sin saber ninguno que podria ser, hasta junio que me lo diagnosticaron.
    Me ha encantado tu manera de contarlo, me he emocionado, he llorado, he reido y me has dado envidia con la cicatriz de la biopsia (mi cirujano no tuvo tanto arte…jajaja). En definitiva, me he sentido muy identificado con todo, las quimios, los PET, la p… máquina pitando, la gente que está a tu lado y la gente que parecía amiga, todo…gracias, de verdad. Una lástima no haber descubierto antes este blog.
    Enhorabuena por tu victoria, un abrazo!!

    • Hola Quique! Qué bien que te hayas animado a escribirme y sobretodo si es para halagarme de tal manera! No sabes cuanto me alegra saber que con mis palabras hago que la gente sienta, o padezca, o llore, o ria. Qué contenta estoy de que seamos cada vez más los que superamos esta enfermedad amigo! Te mando un abrazo enorme!

  5. Hola Maria, que grande eres, te admiro por la naturalidad de tu relato pormenorizado. Cada post que he leido, pensaba que era yo la que lo habia escrito. Tu descripción me ha hecho llorar, de pena, de emoción, de orgullo….por luchadoras y luchadores que estamos , hemos estado o estaremos en las mismas o similares experiencias.
    Es importante que gente como tu sea capaz de exponerlo. Ahora que estoy al final de la última quimio próxima (tras un año largo de sesiones), me pregunto porqué no te encontré al comienzo. En mis miedos, ver que lo compartimos…. creo que me hubiera servido. En cualquier caso, agradezco tanto haberte leido. Que verdad es que nadie que no haya pasado por este periplo, por mucho que lo intente, nunca podra entenderlo de verdad. Mi dedicación tambien a mi madre, a esa heroina que como tu dices, cada consulta, cada sesion, cada dia, y cada dia cuando entraba en la habitacion del hospital con una sonrisa, con una fortaleza, con un coraje, que estoy segura que rogaba a su dios cambiar su lugar por el mio. GRACIAS MAMA.

No lo dudes, deja un comentario!!!!

Introduce tus datos o haz clic en un icono para iniciar sesión:

Logo de WordPress.com

Estás comentando usando tu cuenta de WordPress.com. Salir /  Cambiar )

Foto de Facebook

Estás comentando usando tu cuenta de Facebook. Salir /  Cambiar )

Conectando a %s